We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

Skipið siglir by 5ta herdeildin

by gímaldin

/
1.
Trönuber 03:34
Trönuber Það var að koma sending af trönuberjum Þú veist cranberries einsog hljómsveitin Mér skilst þau séu gallsúr en við verðum að prófa Ég ætlað taka nokkur heim með mér Bara nokkur í lófann Ef þau eru jafn súr og þau segja Þá fær systir þín að eiga þau Hún þarf þá að bjóða okkur í staðinn Heim í mat á aðfangadagskvöld Ef systir þín vill ekki ganga að þessum samningi Þá verðum við barað henda berjunum Þú veist að mamma mín eldar aldrei kalkún um jólin Það væri annars ekki svo vitlaust að hafa Trönuberjasósu Með rjúpunum þetta er jú hvorttveggja fuglakjöt Hún þarf þá að lána okkur í staðinn Þurrkarann og uppþvottavélina Fimm árum síðar er allt orðið verra Og það virðast engin takmörk á því hvað það getur versnað Fæstir sitja við sama borð og enginn borðar rjúpur Þessi smáræðis vandi með jólamatseðilinn Er horfinn í skuggann af allskonar hörmungum Þjóðin lagði haglarann á hilluna Og vegur nú með vélbyssum Það er mildi að rjúpan er horfin á forfiðraðra braut Hún þarf ekki að sjá hvað mannfólkið verður að þola Kanski situr hún á himnum í gullslegnu hásæti dýra Og kurrar að hefndin sé sæt og allt sé fullkomnað
2.
Kisusöngur 04:47
Kisusöngur Kisa til mín kemur Þegar kólna tekur úti Hennar stjórnlaust verður stýrir Stælir mig Þegar kisa gerist gælin Gleðst ég óummælanlega Kisa munúðlega malar Mér velgir Þá ég klóra henni um kroppinn Kjassa hana einsog smábarn Síðan færist líf í leikinn Lítill koss Að lokum kisu leiðist þófið Langar hana útað nýju Kisu heimur orðinn hlýr Og heillegur Og ég horfi á eftir henni Þegrún skrefar sig í burtu Samverunnar þegar sakna Sólin skín En þegar ég kem, og klappa henni Þá kann hún ekki að meta selskap Hún segir farðu og fettir bakið Fær mér býsn skráma á skrápu mína Hún hvæsir seinna og sleikir þófa Sjálfstæðis fána flaggar kisu rófa Núna verð ég barað bíða Bíða þess að veðrið kólni Vona þá að kisa komi Og klappi mér Þegar bitrir vindar blása Býð ég allan daginn heima Við dyrnar ligg og legg við hlustir Lítið mjálm
3.
Skipið siglir Hann stendur í stafni, og stjórnar af hörku Undirmönnum sínum með öskrum og spörkum Þótt hafið þeim hafni, þeir hjara í því nafni Að best er að þóknast úlfinum sem liggur þeim á barka Hann lætur alla lúta sér, einsog leikmenn í tafli Hafið er hans heimur og heimurinn hans nafli Ef eitthvað er sem útaf ber, hann ætlar það að strúta her Vinni markvisst gegn því að þeim veiðist nokkur afli Og enginn hlustar á hvað sjórinn segir Og allir þeir sem sigla eru feigir Hann veit ekkert verra en að vakna upp við það Að annar hafi fundið það sem leitar hann að Þrekið vill oft þverra og þá þakkar hann sínum herra Hann snýr aldrei aftur hann er lagður á stað Á reginhafi rekur þá að raunalegri fleytu Þar hírast öll hin skáldin, örmagna af hungri og þreytu Útlit þeirra vekur vá og víst að kænan lekur smá En kapteinn fríar sig kveðst ekki reka hjálparveitu Enginn heyrir nema sá sem segir Skipið veltur ef það ekki beygir Sigurður breiðfjörð og hálfbróðir hans Huldar Í hálfu kafi mara með meiningar duldar Og Erpur í skammarkrók með magnýltöflur muldar Mæðir mjög á honum því hann veit að hann skuldar Einn er fjarri bakvið lás og slá vegna ritstuldar Það stjórnar honum allt sem heyrist í útvarpi matthildar Og skáldastóð að vestan með kvöldklámbænir þuldar Kinka við því kolli þegar William Burroughs muldrar Allir hlusta nema sá sem þegir Öllum finnst sér opnir allir vegir Skáldin þeir skilja við en skjóta þau fyrst Og halda áfram túrnum einsog ekkert hafi í skorist Í eldinum sér ylja við örþreyttir og vilja frið Þeir brenna bókum skáldanna og skólaljóðunum fyrst Hann stendur enn í stafni og stjórnar af hörku Aumum af hungri og marða undan spörkum Svo dallurinn dafni og drukkna í hans nafni Þeir leggja líf og limi sína fúslega að mörkum Allir vilja vera ódauðlegir Þeir lifa lengst sem eru teygjanlegir Einsog blóm sem duftið sig í beygir Skjóta frægð sér óska allir feigir Bátsmenn allir tárfylltir og tregir Vegir hafsins alóskiljanlegir
4.
Þrír haltir englar Þær hrapa niður af himnum Einsog haltir englar Þar líða þær um loftin blá Og lenda svo á mér Ég gríp þær útaf gestrisni Geri eins við þær og aðra Býð þeim heim í bústaðinn Og bítilegan mat og drykk Ég færi þeim í fletið Steikt flesk þegar nóttin morgnar Danska snúða og dagblaðið Og demantskreytt armbandsúr Ég sit með þeim í sófanum Og syng þeim ástarkvæði Helli þeim úr hjarta mínu Hlýju þá sem ég á til En hverju svara - þær mér Launa þær mér lífgjöfina, létta undir húsverkin? Segðu mér, til hvers er Að gera öðrum gustuk ef þeir gjalda aldrei annað eins? Sitja þær við sjónvarpið Og sötra gin og tónik Sníkja frá mér snakkið allt Og snýta sér í gólfteppið Á línunni þær liggja Og leyfa mér aldrei að hringja Þær masa bara og panta pizzur Og pína síðan sendilinn Bölvuð þvæla að þolinmæði Þrautir vinnur allar Það borgar sig að bremsa strax Eða bjóða engum inn Sníkjudýrin vaxa og vaxa Og velta að lokum mér úr stóli Vesenið er vítahringur Sem versnar bara ef því er mætt Seljum allt, allt er falt Eigur eru einskis verðar, eigum heldur reiðufé Brennum hús, tilað borga bús Lífið er svo ljúft ef lánin eru greidd og laus við þær Og þú arkar einn í auðninni
5.
Nýársbragur Árið er gengið um gleðinnar dyr Og grjótið er storknað og bergkvikan kyr Nýárið rumskar og rís upp við styr Og reytir sinn hnefa sem aldregi fyr Forsætisráðherrann rjátlar við blóm Og röflar um margt samt mestmegnis hjóm Að baki er kasólétt ísfrúin fróm Sem freðin kveður með drukkmæltum róm Kirkju í vítiseld varnað ei fékk Víglundur biskup hvers upp komst um hrekk Svartklerkar síranum byltu af bekk Böðuðu í tjöru og steyptu í dekk Magnússon Ástþór með elsku og frið Í einlægu hjarta og lagði sitt lið Forsetakjöri hann sagði það sið Að sökkva helst áður en næst út á mið Latneskir doktórar dæmdu sér laun Og draslegri alþýðu kom það við kaun Í praxís hálf vitlaus og varð síðar raun Að verðbólga skellti með hælkróki á hlaun Orþodóx skírn skyldu fiskarnir fá Og faglega leiðsögn í gegnd yfir á Fjallkonan horfði á úr fjarska og sjá (að) féð muni tún bæði bíta og slá
6.
Við Séstvallagötu Mig brestur fljótt þolið að bíða eftir þeim Þau bera við gjaldþroti og skreppa á skíði Á vergangi öll og ekki væntanleg heim Fyren veislan á enda er – og þau lögst í hýði Sum lofa að koma, sum lofa að fara Sum láta einsog þau eigi boltann og markið Öll neita að baðast og bera á sig maskara Barma sér undan því – að vera farin úr hálslið Við Séstvallagötuna búa þau öll Í slagtogi við álfa og dverga og tröll Þau þrífast í myrkri einsog skugginn af skugga Og skilja alltaf eftir sig galopna glugga Ég nenni ekki að kvarta og kveina undan þeim Þau hverfa og birtast einsog leikskólarými Samt veit ég að á endanum snúa þau heim Tilað sniffa sitt kókaín – og anda að sér lími Þeim svipar til íslenskra iðnaðarmanna Með óraunhæf markmið og loforðaflaum Seinka öllu og á frest slá vegna anna Og samstundis horfin að - elta annan draum Í sjónmáli beinu við séstvallagötuna Sjáðu þau þramma fram veginn til glötunar Þau hoppa uppí strætó öll stríðsmáluð í framan Og strumpast og halda að ég – hafi af því gaman Ég horfi í spegil og spádóm um kref Og spyr hann með lófanum flötum Hann mælir og skýrir hvaða skeða mun ef Sker ég á taugina – við séstvallagötu Sjáðu þar blossa upp bál sem brennir upp umframorku Sjáðu í eldinum öskrandi vini sem þú veist að er engin vorkunn Sjáðu svo ríða að mannur á hesti með gleraugu og pípuhatt Og vittu hvort allt sem þú segir sé jafn sanngjarnt og það er ósatt Ég legg á og mæli um að hlýði hér á Hvorttveggja konur og karlar Dvel ei né gistið og gangiði frá Götunni sem að sést varla
7.
Ballad of the smoking bartender (nos 2) Við komum í myrkri og mamma er nærri Við myndum okkur skoðun á því sem fram fer Og eftir 13, 7 milljarði ára af þrálátum hósta Við þráumst enn við og erum enn hér Um ævina miðja metum við stöðuna Í morgunblaðsvímu og sjáum hvað setur Einsog hanar á rafti við rækjum þær skyldur Sem ráða hvaðmestu og tíma vorn étur Vaninn hann bindur og hefur áhrif á allt Einsog tromma sem framleiðir skerandi þögn Lífið er einsog klúbbur þarsem allir spila á spil Og spila eilífan hring því að enginn á sögn Leiðarljós slokkna og syrpan á enda er Alein hún starir á útbrunnið sjónvarpið sitt Hvað verður um Spaulding, hún spyr en fær ekkert svar Og spáir í það hvort þeirra lifir, fyrir hitt Það er erfitt og þungt og en þess þekkjast þó dæmi Að þau séu til sem að byrja uppá nýtt Þú sættist við vörtu sem vex útúr eyranu á þér Þú venst öllu því sem að þér er útbýtt Við lítum til rjáfurs og ríghöldum í þá trú Að regn sé til marks umað sólin hún svíki Allt vopnabúr eldhússins það dugir í stutta stund En stofan hún verður á endanum einsog krókódílasíki
8.
Illt er að lenda í ljónum Illt er að lenda í ljónum Þau læsa í mann klónum og bíta um barka Mundu ef þú lendir í ljóni Að lufsast ekki heldur bæði spýta og sparka Ég þekkti eitt sinn mann sem missti af strætó Og hann mundaði skammbyssu við pönnuna Frumkvæðið hans fannst mér ósköp ágætt þó Eðlilegra hefði verið að labba bara í vinnuna Illa fór ríki að ráði sínu Er ríkisþjónn með ferðasmásjá fór að skoða bókhald Mafíu sem burt af beinni línu Beygði smá en sá sig um og hét að hafa aðhald Því vinir okkar eru vinir okkar Og váleg firra að ætla sér í rökræðu við þá Það er tæpt að taka þorgrímstand þegar langir vindlar lokka Og leiða þig um edensgarð bæði ofan og neðan frá Mundu hverra manna þú ert Og mundu að sverja áfram hollustu þeim Sem stýra því hve hátt í haugnum þér er gert Að halda þig með sementið sem lengst frá þínum fótum tveim Hún færir okkur bensín og brauð Og breiðskífu með ensími ef við verslum kjöt Við sjáum ef við rýnum að hún er rauð Hún réttir skarðan hlut og stoppar kúlnagöt í föt Mundu ef það haustar á þig hreingerningaræði Að halda tryggð við þá sem dekka borð þitt með spiki Aðrir kunna að bjóða þér frítt fæði Ef þú færir eyrnaleysingjum höfuð mitt á priki Mundu þá er ferðu inní fangelsið Og finnur í mergðinni manninn sem þú myrtir Það yrði öllu hættuminna hittelsið Ef á hæla niður brækurnar þú sjálfur niður gyrtir
9.
Að búa í heimi Ég bý í svarthvítum heimi Með hljóðið stillt lágt Og einsog hlutirnir geng Því ég á engan bíl Ég sé það sem ég vil sjá Og svo heyri ég fátt Ég gerði sáttmála við heiminn Um tvíhliða díl Heimurinn sér ekki mig, og ég Sé bara í heiminum þig Heimurinn heyrir ekki í mér og ég Heyri og sé Þegar ég geng minn veg Ég geng með heiminum þegar hann Gengur minn veg Ég bý í þögninni Í sögninni að vera Ég geymi gögn inn í Harðlæstum peningaskáp Þótt svartri nöglinni Ég böggl´inní plástur Sit ég uppi með þann ókost Sem er skástur En ekkert af því snertir mig, því ég Sé ekkert þar nema þig Samþetta er bara sam mínus ég Því ég geng minn veg Og línuna dreg Þarsem tilveran byrjar og hættir Að vera mér óbærileg Með fánana flaktandi Fer ég með hóp Af tónelskum rottum Að Almannagjá Og við leggjum fram dæmið Í cinemascope Hver sú sem vill lifa Skal víkja mér frá En rotturnar sjá ekki mig, og ég Sé bara í rottunum þig Flautunni kasta fyrir fæturna á þér Og þingheimurinn sér Allt þaðsem fram fer Og goðinn kveður upp undan loðfeldi Með höfuð af hrúti við hliðina á sér
10.
Lítil saga af konu og karli Það var einusinni kona sem sagði sisvona “sjáðu hvað ég er orðin feit!” Við bónda sagði svona þessi al kaída kona Og kröfu gerð´um heilsufæði Og bílastæði og hrein handklæði Og að komast í megrunarbúðir uppí sveit Í norðrinu höfðu Amríkanar Búðir fyrir Talebana Og þar var kokkurinn spar á hrísgrjónin Bóndinn Pakistaninn sá að henni bráður bani Búinn var, svo strípuð var hún klæðum Hans háttur var og vani, að póla á lágu plani Og pældi í því einu Að hún var ekki í neinu Og sá hvað rakst það illa með hans fræðum Kroppinn beran bannaði Bjáninn sem Íslam hannaði Og þau þurftu að hlíta því hjónin Það er því kanski viðbúið, sama hverju þið trúið Að kröppum dansi þau lenda í og ógöngum Það hlaut að verða snúið, fyrir hardkorr-Íslam hjúið Að konan vann á súlustað Og fúlan kvað þann gúlagbar Og kallinn vildi fylgja reglum ströngum Því súludans er vestræn plága Sem plagar bæði háa og lága Og það er engin leið að bæta þau tjónin Ættarhöfðinginn, sýndi engan skilninginn Og skipaði mér að fara aftur fötin í Sagði að Britney Spears væri antikristur Og hann vildi ekki verða fyrstur Tilað fella búrkuna fyrir bikíní Svo er það fyrir vestan, þar held ég hag minn bestan Hélt hún uppi vörnum fyrir nektinni Kropp minn, hvort í sést hann, sem minnstan eða mestan Má ég ráða alveg sjálf Þú átt mig ekki einsog kálf Og mér er alveg sama um þig og hin í slektinni Og þú með þinn karlaklúbb Hafðu hérna sjóðheitt skúbb Hún er farin að daprast þín ásjónin Svo var það úr að lokum að hin langa undirokun Líða tók í áttina að enda Þá gaus með hlátur-rokum, upp ást með hlýjum strokum Og hjónin fundu hvort annað Og gerðu allt sem var bannað Og eru komin yfir brúna brennda Þau stofnuðu nektar-nýlendu Í héraðinu Vindendu Og köstuðu öldungunum fyrir ljónin Strætóbílstjórinn var með tunguna útá kinn Þegar ég fór í fullum herklæðum í vagninn hans Hann bauð mér góðan daginn Og keyrði mig í bæinn Og yfir landamærin heim til Pakistans
11.
4 draugar Þá strandar bátur og finna sig í fjöru Fjórir draugar og vilja komast heim Þeir á um stund og ata útí tjöru Endurnar semað voru að stríða þeim Að því loknu leggja þeir á brattann Og þeir leiðast því allir vilja í hvarf En staldra svo og skrafa ögn við skrattann Um skítakokkinn sem oní hvalinn hvarf Birtast draugar á bænum yst í dalnum Og berja á dyr og segjast vilja inn Þeim býður inngöngu kokkurinn úr hvalnum Hann krossar sig og hann berar tittlinginn Draugana fýsir að fá að vita Hvernig félaginn slapp úr ránar klóm Kokkur dregur fram ýldu og býður bita Og bendir á að hann er í hvalskinnsskóm
12.
Þá fór tröllið Þá fór tröllið heim í hellinn sinn Og hitaði pulsur í potti Þá fór tröllið heim í hellinn sinn Og hitaði pulsur með glotti Fyrir utan stóð og stjórnaði skriðdreka Stórhuga klerkur sem trúði á sinn guð Auk guðs hafði KGB, Stasi og Cheka Og öll stórveldin sameinuð Tröllin öll gert hafði i hreppnum Hornreka, ærulaus, réttdræp Hann slátraði þeim einsog skepnum Og sakaði þau svo um glæp Á allt saman heimurinn horfði Í hnattrænni samstilltri dagskrá Allir með augunum meðsekir að morði En megna samt að horfa á En tröllið sat heima í hellinum sínum Og hlustaði á hvað sprengjurnar dundu Snæddi og beiddi með borgurum sínum Og beið þess að veggirnir hryndu Klerkurinn fóðraði fallbyssuskoltinn Með fótboltum steyptum að innan Hann skaut svo drjúgt að drekinn næstum var oltinn En drottinn hans studdi við hann Jóhannes skírari skírði svo öll Skotvopnin áðuren þau sungu Og samhljóma prump fór um prestaköll Sem pírðu jafnt augu sem tungur Tröllið var langt í frá sýknt allra seku Það sveik skatt og skuldaði meðlög Það fitlaði við fólið oft tvisvar í viku Og faldi óskráða tvígengnis vélsög Að lokum gandí með gæslulið Og gerði rammaáætlun um frið En klerkarnir svöruðu að sjómannasið Og sneru hann þvínæst úr hálslið Tröllið og klerkarnir sömdu fyrst frið Þegar fyllst hafði sjórinn af blóði En vatn var þar hvorki né salt og sjáið Að í sandinum tré nokkurt gróði Það gréri og gróði útaf blóði Og að því lá útlimaslóði Að trénu kom hetjan sem það niður hjóði Í sprek til að kynda upp hlóðir
13.
11 september 11 september, himnanna her Heiman lagði, þagði, fer sem fer Sérhver maður sér að glampandi gler Gleymir aldrei því sem speglað er 11 september, minning mér Merkt í huga brennd sú kennd sem sker Svar að bragði, flagðið fer ef það fer Flýtur eftir sept í desember Allt gott fær sá sem að óskar sér Ekkert leiðir gott af þrjóskan sér Flest er best í gleymsku geymt og það er Seint í geymslu betur reynt en sinnt af mér 11 september, frelsarinn fer Og fiskisúpa er af úlfalda ger Einhverntíma finnst sá semað ábyrgur er Á meðan fel ég þér að leita að mér
14.
Velferðarráðherrann Velferðarráðherrann, þjónn vor á þingi Fer þingmanna mest framúr fjárlögum Og þótt nauðþurftabjöllurnar hringi og hringi Hristir hann hausinn og ruglast á dögum Úr þurrausnum sjóðnum skal fjárlögin fjármagna Svo fjárstreymi renni í þörf og góð plott Leggja allt kapp á að fá þorrann tilað þagna Svo þrauki hann við örbirgð og finnist það gott En allir sem aðstoð vantar verða Að veita hana sjálfir eftir öðrum leiðum Því samhjálpin bugar og bætur þær skerða Og best væri að skjóta þau öll uppá heiðum Umönnun spillir og styrkir þeir sliga Og styrkgefnar mæður eiga í nefndum best heima Öll neðstu þrepin í þjóðfélagsstiganum Þrífast helst ef þeim er auðvelt að gleyma En fræðin upplýsa og fær oss sanninn Umað fjáraðstoð stafar ekki af ástæðuleysi Því segi ég, börnin góð, berjist við manninn Og brjótið upp hús hans og rústiði pleisið Því öllum sem þurfa á hjálp að halda Þeim hættir svo mjög oft til bjargarleysið Þeir pakka ekki nesti og tjaldinu tjalda Til tvídægurs og deyja úr magnleysis-leysi Yfir rústunum rjúkandi þau standa og skjálfa En spara tilað eiga oní börnin hassbúta Heimilisköttinn þau klófesta og þjálfa Og kasta svo þjóðvegaránsörkinni útaf Þeir sem kvarta og nöldra um hvar neyðin er mest Nenna ekki að taka til hendinni sjálfir Það er allt í orden, það af því best sést Að sjóðirnir fullu þeir eru nú hálfir

about

5ta herdeildin consisted of

gímaldin - Vox, guitars, mandolin, mouth-harp, gusli
Loftur S. Loftsson - Bass, backing Vocals
Hermann Stefánsson - Drums, Banjo, Guitar, Accordion, Trombone
Gestur Guðnason - guitars

plus guests, identified within each track

credits

license

all rights reserved

tags

about

gímaldin Reykjavík, Iceland

Electro-midi-pop, Very alt-country, Folk Rock, , Anarchy metall, and so on

Started out as a new wave rocker, turned troubador, turned electro-ambient, then folk, spoken word, then country-ethno-barding, then remixer and back into rock, then blues and some dubbing. Examples of most phases on main site: www.gimaldin.com ... more

contact / help

Contact gímaldin

Streaming and
Download help

Redeem code

Report this album or account

If you like gímaldin, you may also like: